Wat hij wel meteen zou weten is het bouwjaar van de oude stelpboerderij: 1786. Ja, die weet ik!
Maar waarom hebben we ineens een hectare land minder? Vorig jaar was dit perceel volgens de notaris toch veel groter? Nu gaan we lessen volgen in PC-tekenen en kleuren. Landjepik doen, pijltje wordt balletje, grijze en gele balletjes, allemaal balletjes, overal waar gras kan groeien is land. Lijntjes trekken en strekken, langs het pad, de bermen, langs de slootkant, om de stal en om de tuin. Ja daar lopen koeien, schapen, kippen en paarden, die lopen niet in niemandsland, die lopen in ons land!
Wat groeit er in ons land? Meestal gras, maar dit jaar zaaien we in de graszode ook zonnebloemen, een aantal stroken, is het nu nog blijvend grasland? We vinden van wel...we ploegen niet, we zaaien bij. Toeslagrechten worden betalingsrechten die per hectare gaan, het zal wel, maar dan moeten we wel de hectares toegekend krijgen die we volgens onze notaris in bezit hebben.
Ik krijg het letterlijk benauwd van al die landsgrenzen en rode vlakken. Beseffen ze dan niet dat wij voor land een vermogen neertellen?
Balletjes geel en grijs, een half uur verder, terwijl de zon door het raam op onze handen schijnt. Opslaan, nakijken..... en weg is ons meesterwerk!!! .... De lucht betrekt, driftig happen naar adem, maar we proberen het opnieuw, nu lukt het wel: opslaan, nakijken en verzenden. Een nieuwe luchtfoto van het ministerie zal onze balletjes en lijntjes bevestigen.
Toch als ik 's avonds over het veld in de verte staar, lijkt het of mijn wereld niet kleiner maar juist groter wordt. In het zuiden zie ik de rode lichten van de windmolens in het IJsselmeer bij Urk, boven de zuidwestelijke horizon zie ik het oranje lichtschijnsel van Amsterdam. En kijk ik omhoog dan zie ik de rode lichtjes van een vliegtuig dat op 13 kilometer hoogte westwaarts vliedt.
